Συνέντευξη με την ηθοποιό κυρία Ανδρομάχη Μαρκοπούλου.

Η ηθοποιός κ. Ανδρομάχη Μαρκοπούλου δίνει συνέντευξη στο blog hollywoodmoviesmania.com και μιλάει για τον τηλεοπτικό της ρόλο στην καθημερινή τηλεοπτική σειρά ''Κλεμμένα Όνειρα'', για το ρόλο της μητέρας κ.α. 

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να την ευχαριστήσω θερμά για το χρόνο της και την αποδοχή της για τη συνέντευξη αυτή.

Eπιμέλεια συνέντευξης : Εβίτα Γκατζιούρα 

- Κυρία Μαρκοπούλου, το περασμένο χειμώνα συμμετείχατε στη μουσικοθεατρική παράσταση ''Το υγιές βλάπτει σοβαρά'' όπου συνεργαστήκατε με την Ευσταθία. Πόσο αληθινός πιστεύετε πως είναι ο τίτλος αυτός στη σημερινή κοινωνία ;

Σε κάθε κοινωνία που έχει φτάσει σ΄ένα σημείο τέτοιο, που ενώ θα πρέπει ν΄αντιδρά και να αμφισβητεί τα "θεωρητικώς καλώς κείμενα" κρατάει το βόλεμά της, αυτή η φράση προτείνει έναν τρόπο σκέψης που θα έπρεπε να ακολουθούμε. 
Δεν ήμουν ποτέ υπέρμαχος της αντίδρασης για την αντίδραση. Μου αρέσουν πολλά πράγματα απ΄αυτά που καλώς ή κακώς μπορεί να χαρακτηριστούν συντηρητικά, όπως η οικογένεια, το Κυριακάτικο στρώσιμο του τραπεζιού κλπ... Όμως ήμουν πάντοτε εναντίον του συντηρητισμού του "πρέπει", που δεν σε αφήνει να έχεις τα μάτια σου και τη ψυχή σου ανοιχτά, που βάζει εύκολα ταμπέλες στους ανθρώπους και που ουσιαστικά μπλοκάρει τη σκέψη και την ψυχή...
Είναι δύσκολο ν΄αφήσουμε τους δρόμους που ξέρουμε και να περπατήσουμε άλλους... Έρχονται όμως στιγμές που "απαιτείται" να το τολμήσουμε. Και στην προσωπική μας ζωή αλλά και στη ζωή μας ως πολίτες... 

- Με αφορμή το ρόλο της Νάνση που υποδύεστε στα ''Κλεμμένα Όνειρα'', ποιος πιστεύετε πως πρέπει να είναι ο ρόλος της μητέρας σε μια οικογένεια ;
Πιστεύετε πως η μητέρα πρέπει να είναι η ''ασπίδα'' της οικογένειας ;
Η φύση, μας λέει αλήθειες και "ορίζει" τα πράγματα, χωρίς πολυπλοκότητες. Πάρε για παράδειγμα τα θηλαστικά... Τί κάνουν οι μαμάδες... Προσέχουν τα μικρά τους, τα φροντίζουν και δίνουν και τη ζωή τους ακόμη γι΄αυτά. Τα μαθαίνουν πως να επιβιώνουν και μετά τ΄αφήνουν ελεύθερα...Αυτό είναι η μάνα... Από ένστικτο...
Βέβαια στους ανθρώπους, οι μαμάδες ξεχνάνε πως ο ρόλος τους πρέπει να αλλάζει με τα χρόνια... Μάλλον όχι ο ρόλος τους, ο τρόπος τους πρέπει να αλλάζει...
Κι αυτό που εννοώ, δεν είναι να μην αγαπούν τα παιδιά τους, αλλά να κρατούν εκείνες τις αποστάσεις, που δεν θα δημιουργούν προβλήματα... Να τους δίνουν εκείνα τα εφόδια που θα τα βοηθήσουν να ζήσουν το δυνατόν καλύτερα στη ζωή τους και μετά, να τ΄αφήσουν να τη ζήσουν, έχοντας πάντα μια ανοιχτή αγκαλιά. Η μάνα είναι ότι πολυτιμότερο. Δεν είναι φίλη, είναι άλλος ο ρόλος της. Είναι μια "ιδιαίτερη φίλη", που προσφέρει την πιο ανιδιοτελή αγάπη.

- Πόσο κοντά `είναι ο ρόλος που υποδύεστε ; Αναγνωρίζετε σε αυτόν κάποια στοιχεία του χαρακτήρα σας ;
Δεν έχω πολλά κοινά με τη Νάνση. Είναι πάρα πολύ ευάλωτη, πληγωμένη, μόνη, έχει χάσει ένα παιδί, έχει χάσει τον εαυτό της, λειτουργεί σε πολλές περιπτώσεις ακραία... Περνάει μια φάση της ζωής της, που και η ίδια δεν έχει ίσως πολλά κοινά με τον πραγματικό της εαυτό...Οι συνθήκες που ζούμε πολλές φορές είναι αυτές που καθορίζουν τις αντιδράσεις μας... Δεν μπορώ να την καταδικάσω...Αυτό που έχω καταλάβει πάντως είναι ότι αγαπάει πολύ τη Σάννυ κι ότι πριν το θάνατο του Άγγελου είχαν πολύ καλή σχέση...

- Πιστεύετε πως'' η ηθοποιία είναι τέχνη νευρικής παρορμήσεως'' όπως την χαρακτήρισε ο Marlon Brando ; Και αν ναι, γιατί ; 

Με πιάνεις αδιάβαστη... Δεν ξέρω πως το εννοούσε... Πιστεύω πως όλο αυτό ξεκινάει από μια ανάγκη να εκφραστείς...Χρειάζεται να χρησιμοποιείς τις αισθήσεις σου, την παρατηρητικότητά σου, το συναίσθημά σου... Μια αναπαράσταση του εαυτού σου, χωρίς όμως να είσαι εσύ...

- Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια ;
Ξαναρχίζουμε γυρίσματα για τα "Κλεμμένα Όνειρα", το Σεπτέμβρη. Όσον αφορά το θέατρο, τα πράγματα ακόμη είναι πολύ ρευστά... 

- Ποια είναι η αγαπημένη σας κινηματογραφική ταινία και για ποιο λόγο ;

" Ο Βιολιστής στη Στέγη". Κι άλλες ταινίες αγαπώ, αλλά αυτή όταν την είδα πρώτη φορά και λόγω του ότι ήμουν πολύ πιο μικρή, το συναίσθημά που μου δημιούργησε ήταν πολύ έντονο...Ακόμα τη βρίσκω σπουδαία ταινία...Οι εποχές που αλλάζουν, πόσο δύσκολα δεχόμαστε τις αλλαγές, κοινωνία, οικογένεια, ένας απλός άνθρωπος...Εξαιρετική μουσική, ωραίοι ηθοποιοί.